„საბავშვო არაფორმალური განათლების ცენტრი“ – ეს არის ადგილი, სადაც განათლება ბავშვებისთვის იქცევა თავგადასავლად,
ცოდნა – თამაშად, ხოლო სწავლა – ცხოვრებისეულ გამოცდილებად.

ორგანიზაციის მიზანია:
ბავშვებს ცოდნისადმი სიყვარული გავუღვიძოთ და საკუთარი შესაძლებლობები აღმოჩენაში დავეხმაროთ,
რისთვისაც ჩვენ ვაერთიანებთ:

ნოვაციურ საგანმანათლებლო მიდგომებს – სწავლა ხდება თამაშით, ისტორიებით, ვიდეოებითა და ინტერაქტიული თამაშებით.

კულტურულ და ენობრივ მემკვიდრეობას – ვეხმარებით ბავშვებს უკეთ შეისწავლონ ქართული
ენა და კულტურა, განსაკუთრებით კი ემიგრანტ ბავშვებს – სამშობლოსთან მჭიდრო კავშირის
შესანარჩუნებლად.

თანამედროვე ტექნოლოგიებსა და ხელოვნურ ინტელექტს – რათა სწავლა იყოს ეფექტური, თანამედროვე, საინტერესო და მიმზიდველი.

ჩვენი ღირებულებები ექვს ძირითად პრინციპს ემყარება:

ბავშვზე სრული ფოკუსირება
თითოეული პროექტი ნორჩი მომხმარებლის ინტერესების, ემოციებისა და განვითარების ეტაპების გათვალისწინებით ხდება.

შემოქმედება და ინოვაცია
ჩვენ არ ვასწავლით მხოლოდ ცოდნას – ვასწავლით აზროვნებას, შემოქმედებითობას და პრობლემის
გადაჭრას.

ინკლუზიურობა და თანასწორობა
ყველა ბავშვი, მიუხედავად ადგილსამყოფელისა თუ სოციალური ფონისა, იმსახურებს ხარისხიან
განათლებას.

მშობლებთან პარტნიორობა
ოჯახური ღირებულებების მხარდაჭერა ჩვენი პროექტების განუყოფელი ნაწილია.

კულტურის სიყვარული
ქართული ენა, ტრადიციები და ისტორია გადადის თანამედროვე ფორმატში, რათა ბავშვებმა
ისინი სიამოვნებით აღმოაჩინონ.

პასუხისმგებლობა მომავლის წინაშე
ჩვენ ვზრუნავთ იმ თაობის აღზრდაზე, რომელიც შეძლებს უკეთესი საზოგადოების
შექმნას. 

ჩვენი ისტორია
ჯერ კიდევ შორეულ 2007 წელს, როცა ჩემი უფროსი შვილები 12 და 9 წლისანი იყვნენ, მე დავინახე, რომ ისინი რაღაც ონლაინ თამაშებს თამაშობდნენ.  თამაშები ისეთი დონის იყო, რომ საუკეთესო შემთხვევაში მათ უბრალოდ დროს დააკარგვინებდა. როდესაც ინტერნეტში დავიწყე ძებნა, ქართული შემეცნებითი თამაშები ფიზიკურად ვერ ვნახე. სწორედ მაშინ დამებადა იდეა, რომ შექმნილიყო თამაშები, რომლებიც გართობასთან ერთად ბავშვს საჭირო ცოდნასაც მისცემდა. ასე დაიბადა პროექტი „თამაში ვიქტორინა“, რომელიც ცნობილ ზღაპრის გმირებზე შექმნილ ახალ ისტორიებს გახმოვანებული კომიქსების სახით წარმოადგენდა. ყოველი ისტორიის  დასრულება ბავშვს თავად შეეძლო, ყველაფერი ერთი იდეით დაიწყო. 2007 წელს რისთვისაც შემეცნებითი ფლეშ–თამაშები უნდა აერჩია და სკოლის პროგრამიდან შერჩეული კითხვებისთვის გაეცა პასუხები. მინდა გავიხსენო შესანიშნავი მხატვარ–მულტიპლიკატორი ზურაბ მარხვაშვილი, ვისთან ერთადაც ეს პროექტი განხორციელდა. პროექტი „თამაში ვიქტორინა“ განთავსდა საიტზე codna.ge და მან იმავე წელს ჩატარებულ ეროვნულ ინტერნეტ კონკურსში გამარჯვება მოიპოვა ნომინაციაში „საბავშვო რესურსები“.

ახლაც და მაშინაც  მე ვაცნობიერებდი, რომ ასეთი ტიპის პროექტის განხორციელებას, რომელიც ბავშვის ინტელექტუალურ და სულიერ განვითარებაზეა ორიენტირებული ძალიან ფაქიზი და განსაკუთრებული მიდგომა სჭირდებოდა. ამიტომაც კატეგორიულად მიუღებლად მივიჩნიე, რომ პროექტს კომერციული სახე მიეღო და მასში სარეკლამო ელემენტები  გამოყენებულიყო. მაშინ ისმის კითხვა, რა რესურსებით უნდა განხორციელებულიყო და განვითარებულიყო ასეთი ტიპის პროექტი?  „თამაში ვიქტორინის“  გარდა მე შემეცნებითი თამაშების ბევრი სხვა იდეაც მქონდა.   პასუხი სახელმწიფოს მხრიდან დახმარებაში მოვძებნე. რათა საბავშვო „არაფორმალური განათლება“ ჩვენს ქვეყანაში განვითარებულიყო და ბავშვებისთვის შემეცნებით–გასართობი პროექტების შექმნა სახელმწიფო უწყებების დახმარებით მომხდარიყო.

სახელმწიფო უწყებებთან არაერთი მცდელობის მიუხედავად მე მიზანს ვერ მივაღწიე. იმ დროისათვის CODNA.GE-ზე უკვე შექმნილი იყო 35 ისტორია და თამაში.  სამწუხაროდ „თამაში ვიქტორინა“ „flash“-ის პროგრამით იყო შექმნილი და დღეს მისი საიტზე ნახვა შეუძლებელია (პროგრამამ რამდენიმე წლის წინ ფუნქციონირება შეწყვიტა) იმ პერიოდში აგრეთვე  გაკეთდა 5 გახმოვანებული ზღაპარი, ისინი საიტზეა წარმოდგენილი იხილეთ ბმული. 
საბოლოოდ იმედგაცრუებულმა ამ საქმეს საერთოდ თავი დავანებე.

ცოდნის მხიარული სამყარო

2018 წელს, როცა ჩემი უმცროსი შვილი, ირაკლი 4 წლის იყო, დავინახე, რომ სხვადასხვა შემეცნებითი ანიმაცია, სიმღერა თუ გადაცემა მის განვითარებაზე ძალიან პოზიტიურად მოქმდებდა, მხოლოდ ეს უცხოენოვან რესურსს წარმოადგენდა და ქართულთან დაკავშირებით იგივე პრობლემა იდგა–ის ფაქტობრივად არ არსებობდა. შეიძლება ითქვას, რომ ამ 11 წლის განმავლობაში რაიმე ფასეული არც არაფერი შექმნილა და სწორედ მაშინ გაბრაზებულმა ჩემს თავს ვუთხარი, რომ „შენ ამ საქმეს ისევ უნდა დაუბრუნდე“.  ასე დაიბადა ახალი პროექტის შექმნის იდეა, რომელსაც სახელად „ცოდნის მხიარული სამყარო“ დავარქვი.  ამ პროექტში მინდოდა, რომ ბავშვებს საჭირო ცოდნა სიმღერებით, ანიმაციებითა და ონლაინ–თამაშებით მიეღოთ. ასევე მსურდა, რომ პროექტს გადაცემის ფორმატი ჰქონოდა, სადაც წამყვანი და ბავშვებისთვის საყვარელი პერსონაჟები პატარებს სახალისო ფორმით საჭირო ინფორმაციას მიაწოდებენ.

პროექტის განხორციელება

პირველ რიგში გადავწყვიტე, რომ პროექტი ანბანის შესწავლით დამეწყო. ქართული ანბანის ყოველ ასოზე სიმღერა დავწერე და გადაცემის პერსონაჟებიც მხიარული ბეჰემოტები ბეგო და ბეგი მოვიფიქრე და გადაცემებისთვის სცენარებიც დავწერე. პერსონაჟების  ვიზუალური მხარე ცნობილმა მხატვარმა  ზალიკო სულაკაურმა შექმნა და თბილისის თოჯინების თეატრში მათი თოჯინებიც დაგვიმზადეს.  პროექტის მთავარი სიმღერაც შეიქმნა.  ყველა ჩემი სიმღერის არანჟირება ცნობილ მუსიკოსს გია მაჭარაშვილს ეკუთვნის. პროექტის იგვლივ კიდევ რამდენიმე ადამიანი გაერთიანდა.
იმისთვის, რომ პროექტი საკუთარი ძალებით გამეკეთებინა, ოპერატორობა, ხმის ჩაწერა, მონტაჟი და ბეგოს მეთოჯინეობაც ჩემს თავზე ავიღე. საბოლოო ჯამში ამ ყველაფერმა საშუალება მომცა, რომ ეს პროექტი ბოლომდე განხორციელებულიყო.  ასე დაიბადა „ცოდნის მხიარული სამყაროს“ პირველი პროექტი „მხიარული ანბანი“

მადლობა
მადლობა მინდა გადავუხადო რამდენიმე ქართველ ემიგრანტს, რომლებმაც პროექტი „მხიარული ანბანის“ რეალიზაციისთვის მინიმალური პირობების შექმნის საშუალება მომცეს:
ისრაელში არსებული ქართული სათვისტომოს ხელმძღვანელი და ქართული საკვირაო სკოლა „მამულის“ დამფუძნებლი ირაკლი კილაძე,
თურქეთში მცხოვრები ჩვენი თანამემამულე, ქველმოქმედი  სოფო ბოლქვაძე,
გერმანიაში არსებული ორგანიზაცია “პატრიოტი დიასპორელის” ხელმძღვანელი ნინო ციბაძე და ნიდერლანდების სამეფოს ქართული კულტურის ცენტრის ხემძღვანელის და ფონდი “დიასპორების ალიანსი საქართველოსთვის”  პრეზიდენტი თიკა სვანიძე–ვენკო.

აგრეთვე, მსურს ყველა ის ადამიანი გავიხსენო რომლებმაც პროექტ „მხიარულ ანბანს“ დახმარება გაუწიეს: მუსიკოსი–ირაკლი ზიბზიბაძე (ზიბო),  პედაგოგები: ნინო გორდელაძე,  ნინო ბურდული, თათუკა ლომაძე, თიკო სოზიაშვილი და ანი კუდუხაშვილი.  მსახიობი– გიორგი მეძმარიაშვილი,  პროგრამისტები: ვლადიმერ გორგოშიძე, ოვანეს ცაცურიანი და ზაზა ოზიაშვილი.

პროექტების ავტორი და ორგანიზაცია “საბავშვო არაფორმალური განათლების ცენტრის” დამფუძნებელი –  ვახტანგ ჯინჯიხაძე